Let's get the party started

Gelukkig is het vandaag de dag van de arbeid, wat betekent dat iedereen in Suriname een dagje vrij heeft. En die vrije dag komt behoorlijk goed van pas!
De afgelopen week is de week van de feestjes geweest. Twee huisgenoten die jarig waren, koninginnedag en natuurlijk het weekend waar wij zelf een feest van hebben gemaakt. Even bijkomen hiervan is dus wel nodig op dit moment...

Maar eerst begon dinsdag stage weer. Ik had er veel zin in en deze week is dan ook erg goed bevallen. Ik heb twee hele dagen les gegeven en ben vooral bezig geweest met het samenwerken tussen de kinderen. Het enthousiasme bij de kinderen is hierbij groot en als ik er even niet aan denk, komen ze er zelf wel mee! “Juf, mogen we samenwerken”? Dit motiveert mij natuurlijk weer extra en daardoor krijg ik steeds meer ideeën. Helaas is er niet heel veel tijd meer, maar ik ga mijn best doen om zoveel mogelijk uit te voeren!
Over stagiaires gesproken, in de Times of Suriname stond maandag een artikel genaamd: ‘Weg met de Hollandse stagiaires!’. Een korte samenvatting: dansen, dansen, dansen, dansen met steeds weer een nieuwe rum-cola tot ze half of heel bezopen, nog net gekleed, bijna klaarkomen, om daarna met een loverboy het nest in te duiken. Zonder condoom natuurlijk, want daar staat geen condoomautomaat en bovendien vinden de heren dat maar lastig. De stagiaires die naar Suriname komen smachten erna om zo’n lekker ‘zwartje’ in te palmen en omgekeerd die negers die ernaar verlangen zo’n blondje te versieren. Het is volmaakt wederkerig, domweg magnetische aantrekkingskracht, of: wat je van ver haalt, is lekker. Aldus de mening van ene Rolf van der Marck over Nederlandse stagiaires’.
Toen iedereen in ons huis dit artikel gelezen had, besloten we het hier niet bij te laten, aangezien wij Nederlandse stagiaires ons zo absoluut niet gedragen! We hebben toen een reactie geschreven en opgestuurd naar de krant. En wat bleek, deze kwam in de krant! Prachtig! Helaas heeft deze krant geen internetsite, ik ken hem tenminste niet vinden, dus voor degene die het artikel willen lezen, dat kan als ik terug ben in Nederland.

Goed, toen werd het tijd om het feesten te laten beginnen! Vrijdag zijn we rustig begonnen met het bekijken van de film ‘Zwartboek’. In Paramaribo was namelijk een internationaal filmfestival genaamd ‘The Back Lot'. Er werden op verschillende plaatsen in de stad allerlei soorten films gedraaid. Ik had Zwartboek eigenlijk al twee keer gezien, maar geloof me, zelfs voor de derde keer was het nog steeds de moeite waard!
Zaterdag was een huisgenoot jarig en zijn we eerst gaan uiteten bij Dumpling, echt weer te lekker voor woorden! Daarna ontstond het spontane idee om naar het casino te gaan. Prima plan! Ik heb geen enkele ervaring met het bezoeken van een casino, dus heb ik alles maar op me laten afkomen. Het waren twee prachturen, wat heb ik genoten! Met SRD 20 (zo’n kleine 7 euro) heb ik mezelf kunnen vermaken door het gooien van muntjes in een gokkast en maar hopen dat ik hiermee meer muntjes voor terug zou krijgen. Ondertussen kon je zoveel drinken bestellen als je wilde, de drank is in het casino gratis. Jullie begrijpen wel dat dit me geluk bracht, ik ging met een winst van maar liefst SRD 5 (€ 1,50) door naar de discotheek Sa Sa Su. Hier hebben we vervolgens het bier rijkelijk laten vloeien en de heupen flink laten swingen! Het citaat ‘bezopen in de tropen’ was voor deze avond zeer toepasselijk. Het plan was eigenlijk om ’s ochtends om 7 uur naar de vogeltjesshow (in Suriname lopen veel mensen met een vogel in een kooi op straat, dit is om te wennen aan de mensen. Op zondag is er dan een wedstrijd welk vogeltje het mooist kan zingen) te gaan, maar dit zat er echt niet in! Mijn lichaam was om 6 uur eerder toe aan een een bed dan naar een fluitconcert te gaan luisteren.
Het wakker worden de volgende dag was een groot succes, huhum, al zorgde PSV voor een kleine verzachting van het geheel. Linda en ik vonden dat een biertje vandaag toepasselijk zou zijn, maar zelfs een klein slokje kon er echt niet meer in.
Na het op tijd naar bed gaan op zondag kon maandagavond Koninginnedag van start! Het feest op White Beach kon helaas niet doorgaan, de afgelopen week heeft regen in Paramaribo gezorgd voor het onderlopen van straten en Bodeco (touropperator) besloot om het feest af te lassen. Het werd dus zoeken naar een andere locatie, dit werd de Lindeboom (lees: wij proberen een cafe/kroeg te zijn). Toen we hier aankwamen kregen we niet echt bepaald een oranjegevoel, ondanks onze kleding en de versiering. De muziek en gehele sfeer voelde niet zoals het hoorde te zijn. Aangezien twee huisgenoten de dag erna met het vliegtuig weer naar huis moesten, besloten die en nog een paar om naar huis te gaan. Om Koninginnedag op deze manier te laten eindigen, vonden we niet kunnen en dus besloten we om het ergens anders te proberen, Sa Sa Su leek ons een goede optie, daar was namelijk ook een oranjefeest! Hier was de sfeer beter, super goede muziek en hebben we met kroon op de avond tot 5 uur kunnen voortzetten! Heerlijk!

Wat de afgelopen tijd een sport geworden is, is het verzamelen van flyers, bierviltjes, roerstokjes, eigenlijk alles wat maar in mijn dagboek geplakt kan worden. Dit zorgt voor leuke acties in de discotheek zoals hoe krijg ik een asbak, bierviltjes en roerstokjes allemaal in een tasje? Vervolgens zorgt dit weer voor een leuke tijdsbesteding van de avond: het schrijven en versieren van mijn dagboek.

Uiteraard stond de afgelopen week de weekelijks lunch bij Zus&Zo op het programma, maar ook zijn Linda, Martha en ik naar de Maretraite Mall geweest om te shoppen! En jawel hoor, eindelijk is het me gelukt om wat te kopen! Schoenen en een paar havaiana slippers. Ik was helemaal in mijn sas. Verder zijn er vorderingen met bepaalde souverniers...

Komende week staat de trip naar Matapica op het programma. Dit is een plaats langs de kust waar zeeschildpadden hun eieren leggen. Hier ga ik samen met Lin, Lieke en Rianne naar toe.
Het laatste tripje voor mij in Switi Sranan, de tijd dringt en helaas zit er bijna een einde aan mijn avontuur hier.

Lieve allemaal, ik sluit af met een bedankje voor de post, het blijft geweldig om dit te krijgen en mijn kastdeuren zijn bijna niet meer te zien! (klopt het dat er een bepaald iemand een pakketje naar mijn heeft opgestuurd? Er gaat hier rond dat er een pakketje voor me op het postkantoor ligt maar ik heb nog niets gehoord van Surpost...)

Ellen