Zon, Zee en Schildpadden

Om jullie toch op de hoogte te houden van mijn belevenissen van de afgelopen week, een kort verhaal. Ik hoop dat ik dit kan plaatsen op mijn site, in verband met de zwakke verbinding van het internet.

Met een goede voorbereiding, dankzij de vele tips van een aantal huisgenoten, vertrokken we afgelopen zaterdag naar Matapica. DE laatste trip in Switi Sranan....
De rugzak volgeladen met muggenspray, lange broek en vest (uiteraard ook luchtige kleding). Dit omdat Matapica bekend staat om de grote hoeveelheid muggen.
De trip begon met een autorit naar Leonsberg. Vanuit daar zijn we met de korjaal naar het dorpje Johanna en Margaretha gevaren. Dit was bekend terrein, hier waren we al eens geweest met de dagtrip naar Commewijne. Vanuit dit plaatsje gingen we verder met een andere korjaal, een iets minder ‘luxe’ korjaal, door de zwamp (moeras). Zittend op de bodem met een gids van twee meter voor je neus die het uitzicht voor je wegnam. Er zat niets anders op dan links en rechts te kijken, terwijl het opspattend water van de boot, dit kwam door de harde wind, Linda kletsnat maakte. Droog bleef ik dan wel, maar de geur die de zwamp ‘uitademde’ was niet bepaald goddelijk te noemen (denk aan rotte eieren). De omgeving was daar en tegen prachtig, een grote diversiteit van planten en bomen.
Na een klein uur in de korjaal gezeten te hebben voelde ik mijn billen behoorlijk en was ik blij dat we op Matapica aankwamen. Een uitgestrekt strand waar alleen een aantal huisjes stonden en dat was het dan! Heerlijk! De winde waaide hard en de zon scheen volop. Het relaxen kon beginnen. Met de strandstoeltjes naar zee en hier genoten van het mooie strand en het weer. Laat in de middag zijn we een strandwandeling gaan maken. Ondertussen al druk met de gids besproken wanneer we de muggenplaag konden verwachten en wij onze lange broek en vest moesten aantrekken. Aangezien er een harde wind stond en het weer goed was stelde hij ons gerust met het feit dat er amper muggen zouden verschijnen, dit zou mooi zijn! Tijdens de strandwandeling kwamen we een nest met eieren tegen van de green turtle. Aangezien het vloed werd, zou de zee de eieren meenemen en kregen deze geen kans krijgen om uit te komen. Over het antwoord op de vraag ‘willen jullie vrijwilligerswerk doen’ hoefden we niet lang na te denken, natuurlijk! Een emmer werd gehaald en zo hebben wij de 150 eieren (!!), er bleven maar eieren komen, gered. Deze eieren worden later herplaatst, verderop het strand.
De strandwandeling konden we niet voortzetten, aangezien we om half 6 kleine schildpadden terug de zee in mochten zetten. Wat mooi om te zien, kleine waggelende zeeschildpadjes die zelf hun weg terug naar zee vinden.
Na bijgekomen te zijn van dit alles en onze maag weer gevuld was met uiteraard kip, rijst en bonen werd het tijd om uit te buiken bij het ‘lampvuur’ (door de harde wind kon er geen kampvuur gemaakt worden). Raar maar gelukkig waar, er was geen mug te bekennen! :)
Onder het genot van de muziek van Marco Borsato en de sterrenhemel hebben we de maaltijd laten zakken en werd het tegen half tien tijd voor het echte werk: op zoek naar schildpadden!
Het geluk was ons gegund: deze avond hebben we maar liefst 6 green turtles gezien en een leather back (schrijf je dat zo, geen idee?). Wat zijn deze beesten enorm groot en wat is het machtig mooi om te zien hoe ze hun nest maken en de eieren vervolgens leggen. Dit alles hebben we van dichtbij mogen beleven. Foto’s maken mocht alleen zonder flits, helaas zijn de meeste mislukt, wel hebben we filmpjes van het leggen van de eieren.
Met een voldaan gevoel liep ik om twaalf uur terug naar de tent waar ik een goede nachtrust heb gehad ondanks de harde wind.
Wisten jullie dat?
- Deze schildpadden 1 tot 2 meter lang zijn en wel 700 kg kunnen wegen?
- Een schildpad per keer 150 eieren legt en hiervan er maar 3 uitkomen?
- 1 op de 1000 van deze 3 uitgekomen eitjes uitgroeit tot een volwassen schildpad?
- Een schildpad 6 keer per jaar eieren legt en van al deze uitgekomen eitjes maar een schildpad uitgroeit tot een volwassen schildpad?
- Als er meer eitjes uit zouden komen er teveel schildpadden op Matapica zouden rondlopen?

De volgende dag was ik op tijd op en ben ik langzaam aan zee wakker geworden. Weer scheen de zon volop en hiervan tot in de middag genoten.
Om half drie verscheen de helicopter, eigen zou dat al om half een zijn, en kon de spectaculaire terugweg beginnen. (jammer genoeg met regen)
Wat is dit een geweldige ervaring!! De hele omgeving kan je goed zien, we vlogen laag boven alles. Super om op deze manier Paramaribo, en ons eigen huis, te kunnen zien.
Met deze trip hebben we het maken van tripjes in Switi Sranan goed kunnen afsluiten. Bij elke trip hebben we goed weer gehad en ontzettend veel gezien en meegemaakt. Ik kan het haast zelf niet geloven!

Ook stage heb ik goed afgesloten: het eindverslag en de beoordeling van mijn mentor is goedgekeurd! Met een geweldig gevoel kan ik nu de laatste dagen beleven op stage. Vrijdag is het officiële afscheid in de klas, al word ik nu al verwend door de kinderen met tekeningen en spullen voor aan mijn koffer!

Lieve allemaal, nog maar een paar dagen te gaan in dit geweldige land...Een raar gevoel moet ik zeggen. Zaterdagavond gaan we met het hele huis ‘duur’ uiteten en komt het afscheid heel dichtbij.
Ik zeg dan ook: tot mijn LAATSTE verslag.

Ellen