Gehobbel en geklauter met spierpijn toe
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
02 April 2007 | Suriname, Paramaribo
Met een heerlijk voldaan gevoel en een dosis spierpijn in mijn kuiten zit ik na te genieten van mijn belevenissen van het weekend.
Dit weekend begon met behoorlijk wat ‘spang’! Anti-malaria tabletten, wel of niet? Zoja, dan zijn we al een dag te laat! HELP! Na heel wat keren het aantal tabletten tellen - hoeveel tabletten hebben we nodig, hoeveel dagen zijn dit, halen we dit wel voor de tijd dat we hier zijn – en het wikken en wegen van de bijwerken en risico’s hebben we uiteindelijk besloten om wel te beginnen met de tabletten. Aangezien de GGD adviseert om de tabletten in te nemen en ons avontuur naar het tropisch regenwoud eraan zit te komen (ja, het gaat door!!) leek ons dit zeer verstandig. Nu maar op hoop van zegen dat we geen bijwerkingen krijgen.
Na een kalmerende douche en heel wat hoofdpijn minder zijn we aan het eind van de middag met alle huisgenoten vertrokken naar Brokopondo. Deze rit was verre van rustgevend...! De weg van Paramaribo naar Brokopondo is namelijk een bauxietweg: knalrood, megahard en vol gaten! Na twee en een half uur slingeren over de weg om de gaten te ontwijken en af en toe toch door een gat rijden kwamen we door elkaar geschud aan op de plaats van bestemming. We verbleven met z’n alleen in een logeerhuis. Een probleem: de w.c. kon niet doorgespoeld worden en de douche deed het niet. Dit werd dus je behoefte met een emmer water door de w.c. wegspoelen en niet douchen. Slik, achja, er is in ieder geval nog een w.c.!
Na het leegkopen van de plaatselijke ‘supermarkt’ is de kok gaan koken en hebben we een potje gekaart. Tegen een uur of tien was de maaltijd kip met rijst en kouseband klaar, deze ging er dan ook behoorlijk goed in. Tot in de late uurtjes doorgaan zat er niet in, aangezien we de volgende dag om zeven uur weer naast ons bedje moesten staan.
Het opstaan viel mee, gelukkig geen last gehad van bijwerken van de anti-malariatablet en het zonnetje scheen! Reden genoeg om ‘fris’ op te staan. Ontbijten, tas inpakken met eten en veel water, sportschoenen aan en hup de bus in.
Dit ritje naar Brownsberg was niet veel anders als die naar Brokopondo. Weer een bauxietweg en op het einde moesten we een stuk naar boven rijden. Aangezien het geregend had de afgelopen dagen was de weg glad en blubberig. Maar ik ben heelhuids en zonder misselijkheid boven aangekomen.
Hier kon de wandeling beginnen. Deze begon met een geweldig mooi uitzicht over het Prof. Dr. Ir. Van Blommesteinstuwmeer. Uiteraad een mooi fotomoment. Toen moest het echte werk toch eindelijk eens beginnen, het eerste deel bestond voor het grootste gedeelte uit vooral dalen, af en toe wat klimmetjes maar geen pittige. Je moest goed kijken waar je liep, dus af en toe betrapte ik mezelf erop dat ik wel van de omgeving moest genieten! Na een zoveelste uitkijk- en fotomoment gingen we op weg naar de Leo en Irene waterval. De Leo-waterval was niet heel ver lopen, maar behoorlijk bezweet was ik wel dus deze kwam als geroepen. Meteen de kleren uit en in bikini genieten van het koele stromende water. Heerlijk zo’n afkoeling, weer helemaal fris om door te gaan naar de Irene-waterval. Deze daling was behoorlijk heavy! De grond was nog nat en het was redelijk stijl naar beneden. Oppassen geblazen en goed kijken waar je loopt. (de ervaring van de vroeger gemaakte bergklimmen kwam goed van pas!) Na wat “oe en a momenten” kwam ook deze waterval als geroepen. De Irene-waterval was groter dan de Leo-waterval, maar hierbij hoefde je niet een stuk te lopen voor je er was. Na een tweede afkoeling en een mentale voorbereiding kon de pittige klim terug naar boven toe beginnen. Deze bestond uit het nemen van grote, hoge stappen, jezelf omhoog trekken en vooral veel zweten! Onderweg een leguaan, dragende mieren, slang en een bijzondere rups gezien. Na wat rustmomenten kwamen we na een dikke twee uur weer aan bij het beginpunt. Als geweldige afsluiting zagen we hier een familie brulapen hoog in de bomen. Machtig mooi! Met een voldaan en toch wel trots gevoel was het tijd om een welverdiend groot glas drinken te drinken.
Na een uurtje bijkomen reden we met het busje weer naar het logeerhuis in Brokopondo. Een douche zou op dat wel ideaal zijn, maar dat zat er niet in. Oplossing? Dan maar wassen in het meer. (jullie lezen het goed, Ellen wast zich in een meer!!) In het donker met shampoo in de hand en in bikini op naar het meer. Hier een frisse duik genomen en mezelf gewassen. Onzettend gelachen met iedereen daar.
Daarna lekker gerelaxed en mijn buik weer volgegeten. Later in de avond begon ik mijn benen al te voelen dus een bed kwam goed van pas!
Zondag hebben we in Brokopondo zelf doorgebracht. Na uitslapen en bijkomen bij het ontbijt onder het genot van spierpijn in de kuiten naar het aangelegd strand gegaan. Dit was echt geweldig mooi (de avond ervoor was het donker dus konden we niets van de omgeving zien)! Zwemmen in een meer in het regenwoud, erg bijzonder. Hier de middag dus doorgebracht en in de zon kunnen uitrusten.
Aan het einde van de middag zijn we nog naar de sloppenwijken van Brokopondo geweest. Huizen die bestaan uit een paar planken en een golfplaat als dak, vrolijke kinderen die veel naar je zwaaien en vrouwen die wegduiken onder een doek was vooral het aanzicht. Behoorlijk triest om te zien en ik was dan ook blij dat we weer terug gingen.
Rond vijf uur vertrokken we weer terug naar Paramaribo, hier kwamen we tegen acht uur weer aan.
Dit weekend was een goede voorbereiding op de trip naar het Kaysergebergte, de spieren zijn warm en ik ben een beetje gewend aan het primitieve leven. Al zal het Kaysergebergte nog minimaler zijn!
Verder zijn we afgelopen week met alle huisgenoten uiteten geweest bij Dumpling, een huisgenoot was namelijk jarig. Dit is een chinees restaurant waar je met stokjes moet eten. Hier hebben we zeer divers gegeten. Kleine hapjes en o zo heerlijk!
Donderdag zijn Linda en ik naar een grotere supermarkt gegaan waar ze veel Nederlandse producten hebben. Eindelijk aardappelschijfjes! Verder vis, chips, ijsjes en nog teveel andere dingen om op te noemen ingeslagen. Hier schrokken we toch wel even van de prijs die we moesten afrekenen...!
Morgen is de laatste schooldag voor de paasvakantie, woensdag hebben we ouderochtend en teamvergadering. De dagen tot vrijdag staan in het teken van voorbereiding op de negendaagse trip naar het Kaysergebergte en de Raleighvallen. Een goede rugzak, zaklamp, broek en eventueel bergschoenen wil ik nog gaan kopen. We kunnen maar het minimale aan bagage meenemen, dus lang hoef ik niet over mijn kledingkeuze enzo na te denken. (scheelt weer he ;) )
Met dit verhaal zullen jullie het dan de komende tijd moeten doen, zodra ik terug ben uit het regenwoud horen jullie weer van me!
Liefs Ellen
P.S. Nogmaals voor sommige mijn adres: Kwattaweg 70, Paramaribo, Suriname. (Hier is GEEN postcode)
Dit weekend begon met behoorlijk wat ‘spang’! Anti-malaria tabletten, wel of niet? Zoja, dan zijn we al een dag te laat! HELP! Na heel wat keren het aantal tabletten tellen - hoeveel tabletten hebben we nodig, hoeveel dagen zijn dit, halen we dit wel voor de tijd dat we hier zijn – en het wikken en wegen van de bijwerken en risico’s hebben we uiteindelijk besloten om wel te beginnen met de tabletten. Aangezien de GGD adviseert om de tabletten in te nemen en ons avontuur naar het tropisch regenwoud eraan zit te komen (ja, het gaat door!!) leek ons dit zeer verstandig. Nu maar op hoop van zegen dat we geen bijwerkingen krijgen.
Na een kalmerende douche en heel wat hoofdpijn minder zijn we aan het eind van de middag met alle huisgenoten vertrokken naar Brokopondo. Deze rit was verre van rustgevend...! De weg van Paramaribo naar Brokopondo is namelijk een bauxietweg: knalrood, megahard en vol gaten! Na twee en een half uur slingeren over de weg om de gaten te ontwijken en af en toe toch door een gat rijden kwamen we door elkaar geschud aan op de plaats van bestemming. We verbleven met z’n alleen in een logeerhuis. Een probleem: de w.c. kon niet doorgespoeld worden en de douche deed het niet. Dit werd dus je behoefte met een emmer water door de w.c. wegspoelen en niet douchen. Slik, achja, er is in ieder geval nog een w.c.!
Na het leegkopen van de plaatselijke ‘supermarkt’ is de kok gaan koken en hebben we een potje gekaart. Tegen een uur of tien was de maaltijd kip met rijst en kouseband klaar, deze ging er dan ook behoorlijk goed in. Tot in de late uurtjes doorgaan zat er niet in, aangezien we de volgende dag om zeven uur weer naast ons bedje moesten staan.
Het opstaan viel mee, gelukkig geen last gehad van bijwerken van de anti-malariatablet en het zonnetje scheen! Reden genoeg om ‘fris’ op te staan. Ontbijten, tas inpakken met eten en veel water, sportschoenen aan en hup de bus in.
Dit ritje naar Brownsberg was niet veel anders als die naar Brokopondo. Weer een bauxietweg en op het einde moesten we een stuk naar boven rijden. Aangezien het geregend had de afgelopen dagen was de weg glad en blubberig. Maar ik ben heelhuids en zonder misselijkheid boven aangekomen.
Hier kon de wandeling beginnen. Deze begon met een geweldig mooi uitzicht over het Prof. Dr. Ir. Van Blommesteinstuwmeer. Uiteraad een mooi fotomoment. Toen moest het echte werk toch eindelijk eens beginnen, het eerste deel bestond voor het grootste gedeelte uit vooral dalen, af en toe wat klimmetjes maar geen pittige. Je moest goed kijken waar je liep, dus af en toe betrapte ik mezelf erop dat ik wel van de omgeving moest genieten! Na een zoveelste uitkijk- en fotomoment gingen we op weg naar de Leo en Irene waterval. De Leo-waterval was niet heel ver lopen, maar behoorlijk bezweet was ik wel dus deze kwam als geroepen. Meteen de kleren uit en in bikini genieten van het koele stromende water. Heerlijk zo’n afkoeling, weer helemaal fris om door te gaan naar de Irene-waterval. Deze daling was behoorlijk heavy! De grond was nog nat en het was redelijk stijl naar beneden. Oppassen geblazen en goed kijken waar je loopt. (de ervaring van de vroeger gemaakte bergklimmen kwam goed van pas!) Na wat “oe en a momenten” kwam ook deze waterval als geroepen. De Irene-waterval was groter dan de Leo-waterval, maar hierbij hoefde je niet een stuk te lopen voor je er was. Na een tweede afkoeling en een mentale voorbereiding kon de pittige klim terug naar boven toe beginnen. Deze bestond uit het nemen van grote, hoge stappen, jezelf omhoog trekken en vooral veel zweten! Onderweg een leguaan, dragende mieren, slang en een bijzondere rups gezien. Na wat rustmomenten kwamen we na een dikke twee uur weer aan bij het beginpunt. Als geweldige afsluiting zagen we hier een familie brulapen hoog in de bomen. Machtig mooi! Met een voldaan en toch wel trots gevoel was het tijd om een welverdiend groot glas drinken te drinken.
Na een uurtje bijkomen reden we met het busje weer naar het logeerhuis in Brokopondo. Een douche zou op dat wel ideaal zijn, maar dat zat er niet in. Oplossing? Dan maar wassen in het meer. (jullie lezen het goed, Ellen wast zich in een meer!!) In het donker met shampoo in de hand en in bikini op naar het meer. Hier een frisse duik genomen en mezelf gewassen. Onzettend gelachen met iedereen daar.
Daarna lekker gerelaxed en mijn buik weer volgegeten. Later in de avond begon ik mijn benen al te voelen dus een bed kwam goed van pas!
Zondag hebben we in Brokopondo zelf doorgebracht. Na uitslapen en bijkomen bij het ontbijt onder het genot van spierpijn in de kuiten naar het aangelegd strand gegaan. Dit was echt geweldig mooi (de avond ervoor was het donker dus konden we niets van de omgeving zien)! Zwemmen in een meer in het regenwoud, erg bijzonder. Hier de middag dus doorgebracht en in de zon kunnen uitrusten.
Aan het einde van de middag zijn we nog naar de sloppenwijken van Brokopondo geweest. Huizen die bestaan uit een paar planken en een golfplaat als dak, vrolijke kinderen die veel naar je zwaaien en vrouwen die wegduiken onder een doek was vooral het aanzicht. Behoorlijk triest om te zien en ik was dan ook blij dat we weer terug gingen.
Rond vijf uur vertrokken we weer terug naar Paramaribo, hier kwamen we tegen acht uur weer aan.
Dit weekend was een goede voorbereiding op de trip naar het Kaysergebergte, de spieren zijn warm en ik ben een beetje gewend aan het primitieve leven. Al zal het Kaysergebergte nog minimaler zijn!
Verder zijn we afgelopen week met alle huisgenoten uiteten geweest bij Dumpling, een huisgenoot was namelijk jarig. Dit is een chinees restaurant waar je met stokjes moet eten. Hier hebben we zeer divers gegeten. Kleine hapjes en o zo heerlijk!
Donderdag zijn Linda en ik naar een grotere supermarkt gegaan waar ze veel Nederlandse producten hebben. Eindelijk aardappelschijfjes! Verder vis, chips, ijsjes en nog teveel andere dingen om op te noemen ingeslagen. Hier schrokken we toch wel even van de prijs die we moesten afrekenen...!
Morgen is de laatste schooldag voor de paasvakantie, woensdag hebben we ouderochtend en teamvergadering. De dagen tot vrijdag staan in het teken van voorbereiding op de negendaagse trip naar het Kaysergebergte en de Raleighvallen. Een goede rugzak, zaklamp, broek en eventueel bergschoenen wil ik nog gaan kopen. We kunnen maar het minimale aan bagage meenemen, dus lang hoef ik niet over mijn kledingkeuze enzo na te denken. (scheelt weer he ;) )
Met dit verhaal zullen jullie het dan de komende tijd moeten doen, zodra ik terug ben uit het regenwoud horen jullie weer van me!
Liefs Ellen
P.S. Nogmaals voor sommige mijn adres: Kwattaweg 70, Paramaribo, Suriname. (Hier is GEEN postcode)
-
03 April 2007 - 02:06
Kim:
Hee jans,
AL weer de eerste al zal het nu ook wel komen met het tijdverschil, want bij ons zit er nu maar 1 uur tussen he :)
Tsjonge jonge wat een belevenissen allemaal, haha behoefte in een emmer, wie heeft dat niet altijd al eens willen doen :).
Wat gaaf dat je daar zn mooie watervallen hebt gezien, ik ben gister ook hier in amerika na de watervallen geweest en ik had ook aaaa's en oo's haha.
Wassen in een meer meis, wat lees ik nu toch allemaal er moet toch wel een hele wereld voor je open gaan...toch echt kamperen dit jaar...nu kom je er niet meer onderuit :)
Het was een leuk verhaal met super mooie foto's.
Hele veel plezier op je volgende reis, probeer te genieten van het primitieve leven :)
Dikke kus en knufel Wissie -
03 April 2007 - 06:26
Hanneke:
Jaaaaa, we gaan kamperen!! Bel is er helemaal klaar voor! :D :D
Echt een prachtverhaal, zou het graag eens willen meemaken zo lekker primitief, ipv dat drukke hectische leven hier.
Nu eerst nog kijken hoe je trip naar de jungle bevalt, misschien een graadje erger wat betreft primitief maar denk zeker een graadje mooier qua belevenissen! Onderga het gewoon, en héél veel plezier!!!!!!
XX -
03 April 2007 - 07:02
Sandra:
Hey Ellen
Wat een avondtuur!!! ik heb je verhaal vol spanning zitten lezen en geloof meteen dat je daar je ogen uit hebt gekeken. En wat die spierpijn betreft....is nie zo gek als je zo hebt moeten klimmen!!!
Succes deze week nog met je stage en alvast heeeeeel veel plezier met je volgende trip!!
Liefs Sandra -
03 April 2007 - 07:16
Frank.:
Na het telefoontje van gisterenavond nu ook nog een enthousiast verhaal op de site! Te gek zo'n avontuur dus dat wordt volgende week zeker genieten en je spiertjes goed gebruiken. Heel veel oerwoud genot en snel to horens, kussen van Pap. -
03 April 2007 - 07:32
Vesna:
Lieve Ellen,
wat een geweldige belevenis en wat een wereld ervaring! Wij zijn supertrots op je dat je het mooi allemaal gedaan hebt. En er staan nog spannende dingen te gebeuren. Wel voorzichtig zijn, hoor (ach, dat heb je met die moeders). Dikke kus ook van Branko, Aleksandra en Mario die nu een paar dagen in Saudi-Arabie zit).
Veel liefs en we missen je.
-
03 April 2007 - 09:19
Maarten:
Heee Ellie!!
Eindelijk weer een spannend verhaal uit het mooie Suriname!! Een week vol avontuur en vol activiteit lees ik wel, het lijkt me super gaaf om zo'n trip te maken :D Lekker primitief en lekker afzien! En daarna.. ja natuurlijk flinke spierpijn, maar ik daar zijn genoeg mannen die jou kuiten wel ff willen masseren geloof ik :P Nog heel veel plezier en doe voorzichtig in het kaysergebergte!! Het is elke keer weer een plezier om je gebeurtenissen aan de andere kant van de wereld te lezen, dus ga vooral zo door!!
Liefs x x x
PS. Erg leuke foto's :D -
03 April 2007 - 09:21
Maarten:
Nog ff iets vergeten!!
Ellen ik mis je wel hoor ;)
x x x -
03 April 2007 - 10:18
Iris:
Hey El, leuke foto's! Ben blij dat je het naar je zin hebt... Hier is het the usual. Druk druk druk, stress stress stress... Zal blij zijn als het vakantie is! Oh wacht, ik ga helemaal niet op vakantie :) Hahaha! xx -
03 April 2007 - 14:29
Marlie:
Niet te geloven Ellen dat jij dit allemaal meemaakt. Je krijgt er geen genoeg van lijkt het. Het moet niet gekker worden met jou, douchen in het meer en emmertje "pissen" Straks geef je ook niets meer om kleren,dat zou wat zijn!! (Attitude failliet). Geniet van het volgende avontuur maar pas gaat op je zelf en de anderen. Vrolijk pasen alvast.
Mams. -
03 April 2007 - 17:31
Debbie:
Heey ellen,
Leuk om ook jou verhalen te lezen..
Ze zijn weer net iets anders als die van Lin.. en er staan net wat andere foto's op.. Wel leuk om allemaal te zien en te lezen.. zo ben ik compleet op de hoogte van alles hoe het jullie vergaat..
Nog veel plezier..
Gaaf dat de trip definitief doorgaat..
Geniet van de natuur en alles eromheen..
Groetjes Debbie -
03 April 2007 - 18:35
Kimba:
Heey Belle,
Valt wel mee met de tabletten..ik heb ze ook gehad en wij hadden allemaal nergens last van, dus maak je maar niet te druk!..je hebt lekker provosorisch (schrijf je dat zo???)geleefd lees ik..Heel veel plezier met de trip!
kus kim (bapke) -
03 April 2007 - 19:49
Yvonne:
Hoi Ellen,
Vol afgunst en jaloezie lees ik al je mooie verhalen. Je foto's stralen geluk uit en je ziet dat je met volle teugen geniet. Wat kan het leven toch mooi zijn!!! Ons leventje hier in nederland verbleekt erbij. Zoveel als jij maak ik hier niet mee. In Venlo gaat alles z'n gangetje en met het mooie weer ben ik veel op de golfbaan te vinden. Ook dat is geluk. Ellen dank dat we met je mee mogen kijken op je reis door Suriname.
Je schrijfsels zijn prachtig, net als de foto's. Elke keer is het weer een feest om het te lezen. Misschien zit er wel een verborgen schrijfster in je?? Leuk kinderboeken schrijven.
Ik wens je een gezellige Pasen, een geweldige reis en de groetjes,
kusjes, Yvonne -
03 April 2007 - 20:42
Je Grote Broer:
Hee lief zusje,
Hier even een snel berichtje voor het slapen gaan. Wie had dat ooit verwacht dat jij zo diep zou zinken, eerst was een koude douche al erg en nu ga je zelfs een meertje in om je te wassen. Gelukkig heb je nog wel shampoo. Maar anders heb je ook nog de plaatselijke modder, schijnt goed te zijn voor je huid. Maar heel veel plezier het komende avontuur en we lezen je verhaal daarna wel weer.
Dikke kus -
05 April 2007 - 14:17
Janneke:
Heej Ellen!
Heel erg veel plezier in de jungle!! Ik hoop dat jullie mooi weer hebben ;-)
Kus Janneke -
07 April 2007 - 14:02
Gertie:
Ellen, wat een geweldige tijd heb je daar. De evaringen die je nu op doet zullen je ook in je "latere" leven goed van pas komen. Ook omdat je echt op jezelf bent aangewezen maar er ook uit haalt wat je kunt, knap hoor! Hopelijk ben je ontzettend aan het genieten van de "grote" trip die je nu maakt en zie je belevenissen via de mail weer graag verschijnen! Liefs, -
10 April 2007 - 22:05
Lieke:
Vol ver wachting klopt mijn hart...
Kom op met die jungle story!
;) -
11 April 2007 - 08:31
Piet En Lenie:
Hoi Ellen,
We parkeren dit bericht maar alvast voor tegen de tijd dat je terug bent uit het regenwoud. Hopelijk hebben de vliegen en muggen geen vat op jullie gekregen. We genieten van jouw verhalen en proberen je belevenissen op de voet te volgen.
Trouwens als je van chocolade houdt heb je pech met je adres daar (Kwattaweg)/(grapje).
Veel groetjes van Piet en Lenie
-
11 April 2007 - 16:53
Hans & Anja:
hoi Ellen, wat een belevenis daar in het verre Suriname! Prachtverhaal en wij, in ieder geval ik(Hans) ben wel een beetje jaloers op wat je zo allemaal meemaakt! Geniet er maar met volle teugen van, ze nemen dat in ieder geval niet van jou af. Leuke foto's; doen mij een beetje denken aan Indonesië, Java.
En een beetje primitief is toch ook nooit weg,nietwaar? Des te meer waardeer je straks het luxe leventje weer. Veel plezier de komende tijd. Wij lezen wel mee en tot ziens.
groeten van de overburen! -
11 April 2007 - 18:12
Branko:
Hee Ellie, die foto's zijn gaaf. Wanneer kom je weer oppassen? Je bent al zo lang weg. Ik heb vandaag de sponsorwandeltocht gelopen.
Groetjes en goede reis terug. :) :-) -
11 April 2007 - 18:21
Alek:
Heeejj El!!!!
Wow!! :o
Echt cool, die tocht! Mooie foto's ook.
Nog heel veel plezier daar!!!
Alvast een hele goede reis terug!!
-xx- van Alek
(Je oppaskindje ;P) -
14 April 2007 - 15:27
Marleen:
Ben heeeeel erg benieuwd naar je jungleverhalen!! Kom maar op!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
