Kriebels jeuken naar meer!

Hier zit ik dan met mijn laptop, in het warme klamme klimaat van Suriname! Als eerste wil ik jullie zeggen dat de reis prima is gegaan en ik hier goed op mijn plek zit. Ik ga proberen om jullie de vele indrukken die ik in korte tijd heb opgedaan, te vertellen.

Dinsdagochtend, heel vroeg in de morgen, was het tijd om op te staan en naar Schiphol te vertrekken. Na vele malen wegen, passen en meten was het me gelukt om alles in mijn koffer en handbagage te krijgen. Op Schiphol aangekomen, mochten we meteen beginnen met geld uitgeven. Achja, het is ten slotte toch mijn hobby, dus waarom ook niet? Mijn koffer was namelijk 2 kilo te zwaar en dat betekende dat ik 30 euro moest betalen. Het inchecken verliep heel soepel dus we hadden daarna tijd genoeg om nog wat te gaan drinken met z’n allen. Hier begon het aftellen van de minuten. Toen Hanneke en Kim aankwamen, was het tijd om richting de douane te lopen.
Na iedereen een dikke knuffel en kus gegeven te hebben, met een traan, ging mijn avontuur echt beginnen!
Bij de controle van mijn handbagage moest de laptop uit mijn tas en werd ik gefouilleerd (schijnbaar was ik toch wat verdacht...) Na even te hebben gezeten, konden we al vrij snel in het vliegtuig.
Hier hebben we een tijdje moeten wachten, aangezien er nog koffers uit het vliegtuig moesten van mensen die uiteindelijk toch niet meevlogen. Ondertussen hebben we ons vermaakt door naar de ouders van Linda op het panoramaterras te zwaaien.
Om half 11 vertrokken we dan eindelijk! Als eerste werd het tijd om de gekregen kado’s te bewonderen. Helemaal geweldig, super bedankt! De dvd ben ik ook meteen gaan kijken, helaas heb ik niet alles kunnen verstaan, maar dat mocht de pret niet drukken! Vriendinnetjes, super super super bedankt, ik heb ontzettend gelachen en zal deze nog vaak gaan bekijken.
Na ruim 9 uur in de lucht te hebben gehangen en vele malen koffie, lekker bakkie, thee, iemand een kopje thee, theetijd te hebben gehoord, de o-zo-geweldige films en series te hebben gezien (denk aan the love boat, natuurseries, Jetix en ‘keep moving’) kwamen we met een zachte landing aan in Suriname.
De zon scheen volop, hier moesten onze ogen dan ook even aan wennen. Een warme, klamme hitte viel om ons heen waardoor we snel naar binnen liepen en door de paspoortcontrole heen gingen. Na even in de rij te hebben gestaan werd het tijd om ons koffer te gaan zoeken. Deze lagen al mooi op ons te wachten, viel dat even mee! 
Bij de uitgang stonden er vele mensen met briefjes te wachten, onze chauffer was snel gevonden. Even dacht hij dat “Jans Beken” en Ellen twee personen waren, maar nee, ik ben toch echt gewoon een persoon. Ondertussen vielen er grote dikke druppels, dus zijn we snel in het busje gaan zitten. Na even gewacht te hebben totdat iedereen er was (6 andere studenten) zijn we aangereden.
Er volgde een rit van een dik uur waarbij ik mijn ogen uitkeek. Aan de linker kant rijden is wel even wennen, maar ook de wegen, natuur, verschillende soorten huizen en winkels is het rondkijken waard. Met op de achtergrond hits van 2 jaar geleden was het een en al genieten en kreeg ik onzettend veel fijne kriebels.
Na het afzetten van de 6 andere studenten stonden we ineens niets vermoedend stil en werd er geroepen “Kwattaweg”. Wow, zijn we er nu al? Na onze koffers te hebben gekregen liepen we ‘ons huis’ binnen. Hier werden we meteen ontvangen door verschillende studenten en al snel kwam Prem (huisbeheerder) aangelopen. Daarmee hebben we eerst een tijdje zitten kletsen, onder het genot van een aantal glazen water om ons vochtgehalte op peil te houden.
Toen werd het tijd om onze kamer te gaan bekijken, door wat problemen in het ‘management’ zoals Prem het omschreef, hebben Linda en ik samen een kamer. Wel hebben we een eigen badkamer en keuken. De kamer is prima, alleen hebben we voor 2 personen wat weinig opbergruimte, maar hieraan wordt gewerkt. Prem en zijn vrouw zijn ontzettend vriendelijk en gastvrij, al snel kregen we wasmanden, extra pannen, bestek, strijkijzer, waterkoker en een anti-muggen apparaat.
We besloten om alle indrukken en informatie proberen te laten bezinken en kennis te maken met de andere huisgenoten. In totaal zitten we hier met 18 studenten, vooral uit het noorden van Nederland, met verschillende studierichtingen.
Deze avond was er een gezamelijke maaltijd, dit is twee keer per week, er komen dan ook studenten van andere huizen hier uit de buurt. Veel handen schudden en namen onthouden wat niet echt wil lukken, komt vast allemaal vanzelf.
Na het lekkere eten (rijst, kip, komkommer) en nog even natafelen kreeg ik een behoorlijk dut en dus besloten we om ons koffer uit te pakken en ons bed in te duiken. De klamboe rond mijn bed spannen en zorgen dat deze onder de matras zit en blijft zitten kostte nogal wat werk en zweet! Maar toen ik eenmaal lag, was ik zo vertrokken.

Last van de muggen heb ik nog niet echt, al zit hier iedereen onder de muggenbulten. Verder is het wel wennen aan de warmte en klamheid, of Vichy zijn werking hier kan uitoefenen is nog maar de vraag! ;)

Vandaag staat op het programma een rondrit met Prem door Paramaribo (een uur geleden al, maar hij is er nog niet, relaxed, alles op zijn tijd!), inkopen doen in de stad en zien wat er op ons pad komt.
Komend weekend gaan we waarschijnlijk naar Nickerie, hier wordt het nieuwjaarsfeest gevierd door de Hindoestanen, “Phagwa” genaamd. Hierbij wordt je met allerlei kleurstoffen in een witte outfit versierd. Ben benieuwd.

Lieve allemaal, hartstikke bedankt voor al de smsjes die ik heb gekregen, deze doen me goed. Het is hier wennen, maar dit alles komt goed en ik heb ontzettend veel zin in wat ons allemaal te wachten staat!

Liefs Ellen

P.S Mijn adres is: Kwattaweg 70, Paramaribo, Suriname