Kleurig weekend

De dagen voor het weekend stonden vooral in het thema van ‘het ontdekken van de stad en omgeving’.
Woensdag hebben we met Prem een rondrit gehad door de stad. Van het Wassenaar van Paramaribo tot de minder goede buurten. Een groot verschil, in Wassenaar zijn ze bezig met hardlopen, luieren en er zijn geen kinderen te zien. In de minder goede buurten stikt het van de kinderen en hangen ze vooral rond op straat.
Verder heeft Prem veel verteld over de stad, alles proberen te onthouden, zodat wij zelf de stad konden gaan verkennen.
Het alleen al naar de stad gaan is een grote belevenis. Je kan op elke plaats langs de weg je hand opsteken en het busje stopt voor je neus (als het goed is). Om te stoppen moet je, net als in Nederland, op het knopje drukken (al maakt het hier een hard piepend geluid) en dan stopt de chauffeur zo snel mogelijk. Als je dan eenmaal in de stad bent, wordt er regelmatig naar je gefloten, gesist of ze gaan een liedje zingen. (“Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn laarsje...”) Negeren is dan negen van de tien keer het beste, al kan je je vast wel voorstellen dat dat niet altijd lukt.
Het zoeken van de bus om ook weer “thuis” te komen, was de eerste keer een ramp. Ten eerste wisten we de weg nog niet helemaal in de stad, dus we liepen maar wat rond te dwalen. Op de gok kwamen we bij een busstation dus we waren helemaal opgelucht! Wij op zoek naar de bus PK (Paramaribo, Kwatta) of PKW (Paramaribo, Kwattaweg) maar geen spoor te bekennen. Na heel wat bussen gehad te hebben besloot ik iemand aan te spreken, deze begon dan ook heel hard te lachen en vertelde ons dat we nogal een eind gelopen moesten hebben...Waar we moesten zijn, was namelijk een eind hier vandaan. Uiteindelijk viel het nog wel mee, maar door de hitte was ik erg blij dat we de juiste bus gevonden hadden.
Dit soort momenten nemen gelukkig af (je krijgt steeds meer herkenningspunten) al blijft het een gezoek.
Het eten is hier lekker, de eerste (“vat”) hamburger heeft mijn mond al gevonden, maar ook de gerechten die door de vrouw van Prem gemaakt worden en we z’n allen eten zijn prima.

Dit weekend stond de trip naar Nickerie op het programma om “Holi Phagwa” (Hindoestaans nieuwjaar) te vieren. Of wel: Een hoe maak ik je zo kleurig mogelijk feest.
De busreis duurde behoorlijk lang, zo’n vijf en een half uur, al was er genoeg te zien. We zijn gestopt in Groningen, hier verbleven vroeger Hollandse boeren. De Groningers herdenken graag, want er waren nogal wat beelden te vinden. Verder zijn we ook gestopt bij Wageningen, hier stond groot beeld van een vrouw waarvan een borst was afgesneden. Dit ter ere van de afschaffing van de slavernij. De afgesneden borst verwijst naar een van de gruweldaden van een slavenhoudster die haar echtgenoot een borst van een slavin geserveerd had.
Na de overige stops om te eten en je benen te kunnen strekken kwamen we aan het eind van de middag in Nickerie bij onze slaapplaats aan.
Rond half negen zijn we vanuit daar vertrokken om op een plek de maansverduistering, en dus het begin van Holi Phagwa, mee te maken. Hier zaten veel Hindoestaanse gezinnen te wachten op dit moment. Ondertussen werd er door een groep mannen gezongen. Toen de maansverduistering plaats vond, kon iedereen meelopen naar de brandstapel. Hier werd eerst rondom gedanst en daarna aangestoken. Het aansteken van de brandstapel doen ze het het kwade te verbranden en dus achter je te kunnen laten. Een goed begin van een nieuw jaar.
Onder het genot van roti, muziek en vuurwerk heb ik genoten van dit ritueel.
Vervolgens zijn we met de hele groep terug naar de slaapplek gegaan om nog wat te drinken en vervolgens mijn bed op te zoeken, aangezien we om negen uur weer klaar moesten staan in een witte outfit. (Onder het motto van: poeder maar raak)
Helaas regende het ontzettend hard en waren we bang dat dit feestje letterlijk in het water zou lopen...Na het ontbijt met roti, heerlijk zo’n kruidige gevulde pannenkoek op de vroege ochtend, werd het wat droger en begonnen we met de rondrit door Nickerie om dit feest mee te vieren.
Sommige studenten hadden zelf al gekleurd poeder gekocht dus hiermee werden we al mooi versierd. Bij de zus van Prem aangekomen, kregen we lekkere typische Surinaamse hapjes en wenste ze ons ieder apart een Holi Phagwa. Hierbij krijg je poeder op beide wangen en geeft ze je een hand, dit mag je dan ook terug doen. Ondertussen kwamen er meerdere mensen van de plaatselijke bevolking in groepen aan terwijl ze zongen, dansten en ons bepoederden.
Het gooien van dit poeder betekent de inwijding van de lente en de felle kleuren geven dan ook de kleuren van de bloemen aan. De parfum die daarnaast gespoten wordt, staat voor de geur van de lente.
Na het bezoeken van meerdere familieleden van Prem stonden we op straat even stil, dit om op het andere busje te wachten. Opeens kwamen er een grote groep mensen aan en maakten ons busje open en begonnen ons helemaal onder te poederen!! Geweldig om mee te maken, ik moet er nog steeds om lachen. Deze mensen zullen wel gedacht hebben: “we zullen die bakara’s (blanken) wel eens laten zien hoe het moet”. Helaas smeerden ze ons ook onder met zwarte verf, deze stonk ontzettend en maakte het fleurige geheel wat somberder.
Door de aanhoudende tropische regenbuien besloten we om terug te keren om nog wat te eten en vervolgens terug te rijden naar Paramaribo en ons schoon te douchen!
Het was een hele ervaring om dit ritueel mee te mogen maken, vooral het feit dat de Hindoestaanse ons (de bakara’s) het feest vol enthousiasme lieten meevieren.

Vandaag zijn we voor een kennismakingsgesprek op stage geweest bij mevrouw Tjoe (hoofd van de school). De eerste indrukken zijn prima. Ze moeten roeien met de riemen die ze hebben maar willen het maximale uit het kind halen. Ook zijn ze in onderbouw bezig met een zorgplan. Dit geeft ons de indruk dat het een school is die voor dit land, ten opzichte van andere scholen, verder in ontwikkeling is. Ook staan ze open voor inbreng en plannen van ons.
Ik ga stage lopen in klas 3, groep 5, en morgen gaat de stage beginnen! Spannend, maar ik ben benieuwd en heb er zin in.

Komende dinsdag beginnen we met het hele huis hier aan een curus salsa! Twee keer in de week, op dinsdag en vrijdag, 2 uur lang. Dat wordt swingen!!

Verder wil ik jullie weer bedanken voor de lieve smsjes en mailtjes die ik ontvang en die jullie op de site zetten, fijn om te lezen en doen me dan ook goed. (ga vooral zo door  )

Liefs en tot snel!